Deze week verscheen het bericht dat de Minister van Justitie en zijn Staatssecretaris de mogelijkheid willen creëren voor schuldenaren om maximaal een half jaar gevrijwaard te worden van hun schuldeisers, het Besluit Breed Moratorium. Een ontwerpbesluit daartoe is vastgesteld en inmiddels gepubliceerd op internet. Komende zes weken mag iedereen via internet zijn of haar mening hierover geven. Daarna gaat het besluit naar de Raad van State. De streefdatum voor inwerkingtreding is 1 januari 2017.
De beoogde regeling komt tegemoet aan de wens die al langer klinkt van gemeentes en deurwaarders om een wettelijke afkoelingsperiode te creëren. Eerder al hadden ook Tweede Kamer leden Schouten (CU) en Heerma (CDA) daartoe een wetsvoorstel ingediend. In de praktijk wordt namelijk door schuldhulpverleners en deurwaarders vaak geconstateerd dat door beslaglegging, aanmaningen en telefoontjes, de financiële situatie bij herhaling wordt gedestabiliseerd een daardoor voor de schuldenaar een uitzichtloze financiële situatie ontstaat.
De regeling houdt in dat mensen (geen bedrijven) op verzoek van het college van burgemeester en wethouders door de rechtbank tijdelijk van deze incassomaatregelen worden verlost. De gedachte hierachter is rust te creëren en mensen zodoende in staat te stellen een realistisch plan op te stellen om hun schulden af te betalen. Eén van de voorwaarden is wel dat het inkomen wordt afgetopt en het inkomen boven de beslagvrije voet wordt gereserveerd om aan de gezamenlijke schuldeisers te kunnen betalen.
Deze regeling vormt een aanvulling op al bestaande schuldhulpverleningsmiddelen. De gemeentelijke schuldverlening heeft echter als nadeel dat de schuldenaar volledig afhankelijk is van de medewerking van zijn crediteuren. Individuele crediteuren kunnen plannen voor een vrijwillig moratorium torpederen. Het alternatief, de Wettelijke Schuldsaneringsregeling Natuurlijke Personen (WSNP), biedt dan uitkomst, maar duurt in de regel al direct drie jaar en heeft voor de schuldeisers bovendien als groot nadeel dat zij pas na drie jaar dwingend genoegen moet nemen met vaak slechts een deel van hun vordering, tegen finale kwijting.
Bezien vanuit het perspectief van de (welwillende) schuldenaar is de wettelijke afkoelingsperiode dan ook zeer welkom, maar ook voor schuldeisers kan de regeling interessant zijn. Weliswaar zullen zij gedwongen genoegen moeten nemen met het tijdelijk opschorten van hun incassotraject, de vraag is of in gevallen die zich voor deze regeling lenen, dit wel zo erg is. Immers, de kans dat zij op iets langere termijn hun vordering voldaan zien worden zal worden vergroot. Het is bovendien een interessant alternatief voor de WSNP om de hiervoor vermelde nadelen.
